Í auglýsingu í Fréttablaðinu í dag, 27 nóvember (kjördag), er 10 manna listi einstaklinga sem hefur myndað samkomulag um skipan á lista. Þetta er ekkert annað en Flokkur. Ég hélt að Flokkar gætu ekki boðið fram, eingöngu einstaklingar. "Þingfulltrúar verða kosnir persónukosningu og er landið eitt kjördæmi við kosninguna." segir í tilkynningu frá undirbúningsnefn Stjórnlagaþings 2010.

Auðvitað kemur það ekki á óvart að slíkir hópar birtast á ögurstundu til að laga stjórnarskrá lýðveldisins að sínum sérhagsmunum.

Látum ekki blekkjast og veljum vel valda einstaklinga til verksins ekki þjóna sérhagsmunagæslunnar. 

Ég setti saman myndskeið með eigin myndum frá eldgosinu í Eyjafjallajökli og setti það saman við tónlist frá Muse, "take a bow".

Myndmál, tónlist og text rennur saman í gjörning svo skelfilegan að manni rennur kalt vatn milli skins og hörunds. Eru þessar hamfarir myndlíking fyrir það sem gerðist í okkar þjóðfélagi eða er þetta fyrirboði um það sem á eftir að gerast?

Er frjálshyggja og kapítalismi eitt og það sama?

Að mínu mati er þetta tvennt ekki það sama þó svo að einfaldir fréttahaukar rugla þessu svo mikið saman að enginn veit lengur hvort er hvað. Frjálshyggja snýst um frelsi einstaklingsins um að ráða eigin lífi til eigin athafna. Kapítalismi snýst um það að afla sér eigna og lifa á eigum sínum og fjármagni. Frjálshyggja getur leitt af sér kapítalisma ef vel gengur, þ.e. eignir hrannast upp. Of margir misskilja frjálshyggjuna. Menn halda að frelsi til að ráða eigin lífi tákni að maður verður að gerast auraapi. Það er ekki skilda að græða meiri peninga en aðrir. Það er ekki skylda að taka þátt í lífsgæðakapphlaupinu. Það er engin krafa um að keppast við að komast á topp Fortune 500 eða topp 200 í Frjálsri verslun. Það er bara einn möguleiki af mörgum sem lífið hefur upp á að bjóða. Þitt er valið.

Það er ekki hægt að segja að kapítalismi sé slæmur. Ellilífeyrisþegar lifa af því sem þeir hafa safnað upp um ævina. Það er ekkert rangt við það. Það er ekkert rangt við að lifa af arfi eða njóta velgengi í viðskiptum. Það er hins vegar rangt að fara á sveig við almennar leikreglur til þess eins að græða meira. Það er rangt að svíkja og rangt að brjóta lög. Það er rangt að beygja markaðinn undir sig. Það er rangt að ljúga. Þetta er vandamálið sem við eigum við að etja í dag. Almennt siðleysi í viðskiptum og reyndar víðar í vestrænum nútímasamfélögum.

Vandinn liggur í fjármálakerfinu. Menn kaupa og selja fyrirtæki til þess eins að græða. Menn handfjatla peninga til þess eins að græða. Fyrirtækin eru ekki vandamálið. Það eru þau sem skapa raunveruleg verðmæti. Fyrirtækin og fólkið sem vinnur í fyrirtækjunum. Bændur, sjómenn, framleiðslufyrirtæki, verslun, iðnaður, framkvæmdir og þjónusta. Þessu góða fólki sem vinnur á frjálsum markaði má ekki rugla saman við kapítalista sem græða á afleiðum þeirrar verðmætasköpunar sem til verður í þjóðfélaginu.

Menn eru blindaðir af græðgi og stjórnmálamenn hafa ausið olíu á bál græðginnar með glampa í augum í stað þess að stunda það starf sem þeir eru valdir til. Starf stjórmálamannsins er að hugsa um hag þjóðarinnar og það er margþættara en heildarvelta ríkisins. Sjálfstæðismenn hafa tekið það upp á sína arma að reka ríkið eins og fyrirtæki og hámarka gróða ríkisins. Til að tryggja sem mestann gróða þá fara menn að taka meiri og meiri áhættu. Ríkið þenst út. Þarna liggur misskilningurinn. Ríkið á EKKI að taka þátt í áhættusömum viðskiptum. Ríkið á EKKI að stefna að því að auka veltuna. Fyrir alla þá sjálfstæðismenn sem vinna á vegum ríkisins vil ég segja þetta. Stattu við sannfæringu þína og starfaðu á frjálsum markaði. Segðu starfi þínu lausu og nýttu þér frelsið til athafna. Þá fyrst skilurðu hvað frjálshyggja þýðir.

Vandinn liggur í stjórnlausri græðgi kapítalismans en ekki hjá venjulegu fólki sem rekur fyrirtæki öllum til hagsbóta. Munurinn milli frjálshyggju og kapítalisma er svipaður og á milli félagshyggju og kommúnisma. Félagshyggjan hefur margt gott með sér og frjáls markaðsbúskapur líka. Það eru öfgarnir sem vandanum valda. Kommúnismi og kapítalismi. Þó er hægt að finna ýmislegt gott í kommúnisma líka. Þar var þó sama vandamálið að finna og í kapítalismanum. Breyskleiki mannsins. Græðgi og stollt.

Því fyrr sem við lærum að frjáls markaðsbúskapur hefur sannað sig hvað viðkemur rekstri fyrirtækja og að félagshyggjan hefur sannað sig í félagslega kerfinu því betur hugnast okkur í framtíðinni. Losum okkur við öfgana sem eru kommúnismi og kapítalismi. Setjum beisli á fjármálakerfið. Losum okkur í leiðinni við gömlu stjórnmálaflokkana sem kunna ekkert annað en hægri/vinstri baráttu.

Ég vona að nýja Ísland verði laust við "hægri" gegn "vinstri" og "vinstri" gegn "hægri" baráttu. Við þurfum á báðum höndum að halda, báðum fótum að halda og náttúran hefur þróað okkur með sitthvort heilahvelið líka. Vinstri OG hægri. Bæði þjóna sínum tilgangi þó ólíkur sé. Saman mynda hægri og vinstri heild sem hefur skilað okkur til mikillar vegsældar þrátt fyrir allt.

Jón Páll Vilhelmsson - sjálfstætt starfandi listamaður.

Sú spurning hefur leitað á hug minn hvort að það sé virkilega besta lausnin að erlend stórfyrirtæki eigi öll álverin á Íslandi. Er það nóg að við hirðum brauðmolana sem falla til af þessum stóru framkvæmdum? Er það besta lausnin að erlend verktakafyrirtæki og erlendir verkamenn fái tekjurnar af framkvæmdinni. Er það besta lausnin að erlend stórfyrirtæki hirði ágóðann?

Hefur Kárahnjúkaframkvæmdin og álver í Reyðarfirði verið gert upp? Það sem væri skoðunar vert væri að bera saman þessa stærstu framkvæmd íslandsögunnar og sömu framkvæmd á öðrum forsendum, þ.e. ef hún væri framkvæmd og í eigu íslendinga.

Hvað ef virkjunarframkvæmdin hafi verið boðin út og framkvæmd af íslendingum með lögheimili á Íslandi og íslenskum fyrirtækjum að langmestu leiti. Hverju hefði það skilað til Íslands og íslendinga? Einnig sú reynsla sem við hefðum aflað okkur og gætum boðið út á erlendum vettvangi. Mér sýnist að fjárfestingin hafi að mestu leiti runnið út úr landi.

Hvað ef álverið í Reyðarfirði væri í eigu íslenska ríkisins ásamt öðrum fjárfestum innlendum sem erlendum. Hverju myndi það skila í tekjum til íslands.

Ég skil ekki hvers vegna það er hagkvæmt fyrir erlenda frjárfesta að fara í stórar framkvæmdir hér á Íslandi en það er ekki hagkvæmt fyrir innlenda fjárfesta.

Landvirkjun er tilbúin að fara í 100 milljarða fjárfestingu fyrir takmarkaðan ROI. Var ekki fjárfestingin í Álverinu sjálfu eitthvað svipað. Ég myndi halda að hin raunverulega ROI sé í álverunum sjálfum.

Af hverju eru álverin ekki í eigu íslendinga? Ef það á á annað borð að setja upp álver á Bakka og í Helguvík er ekki komin tími til að við sitjum sjálf við stjórnvölinn. Ég er ekki að taka afstöðu með eða á móti álverum. Eingöngu að spyrja hvort við séum að fá eins mikið út úr innlendri orku og þessum stóru framkvæmdum og mögulegt er.

Það er kannski auðveldara að spyrja en svara þessum spurningum! Svör óskast!!!

Bendi hér á góða grein Indriða: http://inhauth.blog.is/blog/inhauth/entry/792595/

Til hamingju Íslendingar. Okkur tókst ætlunarverkið. Stjórnin er fallin að frumkvæði skrílsins. Byltingin náði loksins eyrum Samfylkingarinnar og Geir Haarde stendur einn eftir, keikur og ver stefnu sína í efnahagsmálum landsins síðastliðinn áratug.

Loksins verður hægt að komast að rót vandans sem þar sem allir vita að hún er. Í kjarna Sjálfstæðisflokksins.

Kosningar innan seilingar og með nýrri ríkisstjórn með nýju fólki verður hægt að byggja upp réttlátara samfélag.

Undir þetta skrifar maður sem sterka sannfæringu fyrir frelsi og frjálsum mörkuðum en hefur ekki fundið samhljóm með sjálftekju, spillingu og sérhagsmunapólitík Sjálfstæðisflokksins.